Γεννήθηκε το 1934 στον Πειραιά και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από το οποίο ξεχώρισε πολύ νωρίς για το ταλέντο του, για να αξιοποιηθεί αμέσως από το Εθνικό, στο οποίο και πρωταγωνίστησε από το 1957 έως το 1960.
Ο πρώτος του ρόλος ήταν στο «Γλάρο» του Τσέχωφ και ακολούθησε ο ρόλος του Πολύδωρα στην Εκάβη του Ευριπίδη. Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με το Θέατρο Τέχνης και από το 1962 συγκρότησε δικό του θίασο στο Ελεύθερο Θέατρο. Έπαιξε δίπλα στην Κυβέλη, την Παξινού, τη Συνοδινού και το Μινωτή.
Υπήρξε Πρωταγωνιστής στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ) και πρόεδρος του συλλόγου ηθοποιών βορείου Ελλάδος. Την περίοδο εκείνη ήταν παντρεμένος με τη (Θεσσαλονικιά) Νανά Ειλικρινή, με την οποία πήραν διαζύγιο το 1990.
Από το 1964 και για δέκα ολόκληρα χρόνια πρωταγωνίστησε στο θέατρο ως συν-θιασάρχης με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, αλλά και σε δεκάδες ταινίες ως ζευγάρι, στην οθόνη αλλά και στη ζωή. Από το γάμο τους απέκτησαν ένα γιο, το Γιάννη Παπαμιχαήλ. Χώρισαν το 1974. Ξανασυνεργάστηκαν στο θέατρο το 1983. Σύντροφός του υπήρξε και η ηθοποιός Μίνα Χειμώνα. Τελευταία σύντροφος της ζωής του η ηθοποιός Νάντια Μουρούζη.
Από τις πιο γνωστές και αγαπητές στο ευρύ κοινό ταινίες ήταν «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο», «Αστέρω», "Μανταλένα», «Η Αλίκη στο Ναυτικό» και πολλές άλλες.
Τιμήθηκε με το Βραβείο Κοτοπούλη (1957).
Δημότης για πολλά χρόνια του Χαλανδρίου και τελευταία του Πειραιά, όπου υπήρξε και δημοτικός σύμβουλος.
Πέθανε στις 8 Αυγούστου 2004. Με τη διαθήκη που άφησε αποφάσισε να αποκληρώσει το γιο του.
Φιλμογραφία
Ηθοποιός
Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955) (Λιάκος)
Η θεία από το Σικάγο (1957) (Κώστας)
Δύο αγάπες δύο κόσμοι (1958) (Ντίνος)
Η κυρά μας η μαμμή (1958) (Δημήτρης Π. Μουστάκης)
Το τελευταίο ψέμμα (1958) (Μάρκος)
Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο (1959) (Πάνος Φλωράς)
Never on Sunday (Ποτέ την Κυριακή) (1960) ((ναύτης))
Μανταλένα (1960) (Λάμπης Γιόκαρης)
Το ραντεβού της Κυριακής (1960) (Θάνος Σκουράκης)
Η Αλίκη στο Ναυτικό (1961) (Κωνσταντίνος Δέγλερης)
Ο θάνατος θα ξανάρθει (1961) (Τηλέμαχος Χριστοφής)
Χαμένα όνειρα (1961) (Κώστας Λαμπίρης)
Εταιρία θαυμάτων (1962) (Ιλάριος)
Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο (1962) (Σπύρος Βουρνέκης)
Ο λουστράκος (1962) (Βασίλης Μαράς)
Ποτέ δε σε ξέχασα (1962) (Παύλος)
Κόκκινα φανάρια (1963) (Πέτρος)
Το «τεμπελόσκυλο» (1963) (Πολύδωρος Κλάπας)
Χτυποκάρδια στο θρανίο (1963) (Δημήτρης Παπαδόπουλος)
Αν έχεις τύχη... (1964) (Αριστοτέλης Ρινόπουλος)
Μοντέρνα Σταχτοπούτα (1965) (Αλέξης Βαρνέζης)
Ο νικητής (1965) (Πέτρος Ντάβαρης)
Περάστε την πρώτη του μηνός (1965) (Δημήτρης Στεφάνου)
Διπλοπενιές (1966) (Γρηγόρης)
Η κόρη μου η σοσιαλίστρια (1966) (Γιώργος Νικολαΐδης)
Ο εξυπνάκιας (1966) (Μιλτιάδης Μίλτου)
Αχ! Αυτή η γυναίκα μου (1967) (Δημήτρης)
Δημήτρη μου Δημήτρη μου (1967) (Δημήτρης Σωτηρίου)
Το πιο λαμπρό αστέρι (1967) (Ανδρέας Σοφιανός)
Η αγάπη μας (1968) (Δημήτρης Ραζέλος)
Η αρχόντισσα κι ο αλήτης (1968) (Λευτέρης)
Το κορίτσι του λούνα παρκ (1968) (Αλέκος)
Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά (1969) (Στέφανος Καρατάσος)
Η νεράιδα και το παλικάρι (1969) (Μανούσος Βροντάκης)
Ο παραμυθάς (1969) (Δημήτρης Λαζάρου)
Το λεβεντόπαιδο (1969) (Αρίστος)
Υπολοχαγός Νατάσα (1970) (Ορέστης)
Παπαφλέσσας / Η μεγάλη στιγμή του ’21 (1971) (Γρηγόριος Δίκαιος-Παπαφλέσσας)
Η Αλίκη δικτάτωρ (1972) ((περαστικός έξω από τη Βουλή))
Ως την τελευταία στιγμή / Το μεγάλο παιχνίδι (1972) ((γιατρός))
Οι εραστές του ονείρου (1974) (Δημήτρης Καραθανάσης)
Κραυγή γυναικών / A dream of passion (1978)
Άγριες κότες: Βαράτε με κι ας κλαίω (1981) (Νίκος Παρταόλας)
Πηγή: Βικιπαίδεια