Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην Ελλάδα, έζησε στη Γαλλία, όπου ανέβασε 20 θεατρικές παραγωγές και έκανε δυο κινηματογραφικά φιλμ.
Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1975, ανεβάζοντας μια σειρά έργων που δημιούργησαν σάλο και συνέχισε να ανεβάζει έργα και να γράφει βιβλία. Στην τηλεόραση είχε για ένα χρόνο εκπομπή με το όνομα: "Ο Κολλάτος χωρίς λογοκρισία". Ο Κολλάτος πλήρωσε και πληρώνει ακριβά το κόστος της πρωτοπορίας του. Ως καλλιτέχνης, συνέδεσε συνειδητά τ΄όνομά του, κατ΄εξοχήν και περίπου κατ΄αποκλειστικότητα με δυο θέματα στην Ελλάδα: Τον πολιτικοκοινωνικό ακτιβισμό και την μόνιμη λογοκρισία. Δεν υπάρχει σκηνοθέτης περισσότερο αποκλεισμένος από το ΄Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, τα ΜΜΕ και τον τύπο προβολής από τον Κολλάτο. Τα κινηματογραφικά του έργα , άν και άκρως ενδιαφέροντα αόρατοιμηχανισμοί δεν τ΄άφησαν ποτέ να προβληθούν στις ελληνικές αίθουσες πλην ελαχίστων περιπτώσεων. Τα θεατρικά του ήταν πάντα εστία λογοκρισίας και αναστάτωσης των΄΄ καθώς πρέπει κυκλωμάτων΄΄ με αποτέλεσμα ή ν΄απαγορευτούν ή να αναγκάσουν τον Κολλάτο να τα κατεβάσει επειδή δεν δεχόταν την λογοκρισία. Κι όλ΄αυτά όχι κατά την διάρκεια της Χούντας αλλά στην αποκαλούμενη μεταπολίτευση ΄΄ που ακολούθησε.
Ο κοινωνικός του ακτιβισμός αναδεικνύεται στο θέμα του αυτισμού.Ο Κολλάτος ήταν ο πρώτος που έκανε,ευρέως τουλάχιστον,γνωστό τον αυτισμό στην Ελλάδα, εξ αιτίας του δεύτερου γιου του. Δεν δίστασε να μεταφέρει την αγωνία και το δράμα ενός γονιού με αυτιστικό παιδί στον ελληνικό κινηματογράφο επανειλημμένως (η Ζωή με τον Άλκη,Κόκκινο τριαντάφυλλο σου έκοψα). Η ειλικρίνειά του εμπρός και πίσω από την κάμερα τον κατέστησαν ιδιαίτερα αγαπητό στον κόσμο και ιδιαίτατα απεχθή στο κατεστημένο που λίγες ευκαιρίες έχασε να μην το καταδώσει όπως ήταν και είναι. Μπορεί να θεωρηθεί ο πλέον δημοφιλής διανοούμενος ταυτόχρονα τών λαϊκών στρωμάτων αλλά και των αστικών με την καθαρή σκέψη. Το απέδειξε και η υποστήριξη που δέχτηκε το 1989 όπου παρα τρίχα να έβγαινε ευρωβουλευτής χωρίς καμιά απολύτως στήριξη και πατρονάρισμα. Το 2011 εγκαινίασε με εξαιρετική επιτυχία μια νέα μορφή πολιτικής παρέμβασης,δημιουργώντας την Ένωση Πολιτών Πόρτα-Πόρτα.
Πηγή: Βικιπαίδεια