Στη συνέχεια έπαιξε "Βάκχες" του Ευριπίδη στο ΚΘΒΕ και στο Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο, του οποίου έγινε συνιδρυτής και εμφανίστηκε στα έργα "Καπιταίν Σελ Καπιταίν Εσό" του Ρ. Σερζ και "Η Μάνα" του Μπ. Μπρεχτ.
Από το 1965 και για μια δεκαετία, ως θιασάρχης μαζί με την Ξένια Καλογεροπούλου ανέβασε σημαντικές παραστάσεις όπως "O Γλάρος" Α. Τσέχωφ, "Αφροδίτη και Ντέντεκτιβ" του Π. Σάφερ, "Καημένε μου Μάρικ" του Α. Αρμπούζωφ, "Ο Σοβαρός Κύριος Ερνέστος" του Ο. Ουάιλντ, "Η Ηδονή της Τιμιότητας" του Λ. Πιραντέλλο, "Οι Πεταλούδες είναι Ελεύθερες" του Λ. Γκερς, "Ο Επιθεωρητής" του Ν. Γκόγκολ, "Το Αυγουστιάτικο Φεγγάρι" του Τ. Πάτρικ, "Λουβ" του Μ. Σίσγκαλ, "Φτωχέ Φονιά" του Π. Κόχουτ, "Ο Άνθρωπος Το κτήνος και Η Αρετή" του Λ. Πιραντέλλο, "Ο Δάσκαλος" του Μπ. Μπρέχτ, "Βρικόλακες" του Ε. Ίψεν,
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 συνεργάστηκε με το θίασο Βουγιουκλάκη- Παπαμιχαήλ στο "Το Νυφικό Κρεβάτι" του Γ. Χάρντογκ, με το θίασο Καρέζη-Καζάκου στην "Παναγία των Δολαρίων" του Γκ. Κάνιν και με τους Μ. Κατράκη και Μ. Μερκούρη στο έργο "Συντροφιά με τον Μπρεχτ" του Μπ. Μπρεχτ. Το 1980 συμπρωταγωνίστησε και πάλι στο πλευρό της Μ. Μερκούρη στο "Γλυκό Πουλί της Νιότης" του Τ. Ουίλιαμς.
Τη δεκαετία του 1980 ως θιασάρχης στο θέατρο «Αθηνά» ανέβασε τις παραστάσεις "Μπεντ" του Μ. Σέρμαν, "Το Τέλος της Κυρίας Τσέϋνι" του Φ. Λόνσντεη, "Το Παιχνίδι του Έρωτα" του Σ. Μωμ, "Οργισμένα Νιάτα" του Τ. Όσμπορν, "Το Πιο Αληθινό" του Τ. Στόπαρντ, "Αμαντέους" και "Μαύρη Κωμωδία" του Π. Σάφερ, "Επικίνδυνες Σχέσεις" του Κ. Χάμπτον.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις "Ξενοδοχείο ο Παράδεισος" του Ζ. Φεϊντώ, "Λοκαντιέρα" του Κ. Γκολντόνι και "Καινούρια Σελίδα" του Ν. Σάιμον, ενώ συμμετείχε στις επιθεωρήσεις "Γελάς Ελλάς Αγελάς" το 1987 και "Χορός Οζαλόγγου" το 1988.
Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η συνεργασία του με το "Αμφι-Θέατρο" του Σ. Ευαγγελάτου, όπου πρωταγωνίστησε με μεγάλη επιτυχία σε κλασσικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας: "Άμλετ" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, "Βόυτσεκ" του Γκ. Μπύχνερ και "Φάουστ" του Γ. Γκαίτε.
Μετά το "Αμφι-Θέατρο", ακολούθησε η συνεργασία του με το φημισμένο Ρώσο σκηνοθέτη Γιούρι Λιουμπίμοφ στα έργα του Α. Τσέχωφ "O Γλάρος" και "O Βυσσινόκηπος", καθώς και στους "Δανειστές" του Α. Στρίνμπεργκ". Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις "Δον Ζουάν" του Μολιέρου, "Ούτε Κρύο ούτε Ζέστη" του Ξ. Κρετς και "Ο Θαυματοποιός" του Μπ. Φρίελ, όπου έλαβε το Βραβείο Ερμηνείας "Αιμίλιος Βεάκης". Το 2003 επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν με την παράσταση "Προσωπική Συμφωνία" του Ρ. Χάργουντ, η οποία γνωρίζει μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία. Κάτω από την ίδια θεατρική στέγη πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις "Η Επιστροφή" του Τζ. Κόνραντ, όπου έλαβε το Θεατρικό Βραβείο Κοινού, "Το Πορτραίτο του Όσκαρ Ουάιλντ" του Μ. Μακλιαμόρ, "Ο Δρόμος Περνάει από Μέσα" του Ι. Καμπανέλλη, ενώ εμβληματική ήταν η ερμηνεία του στον "Πατέρα" του Α. Στρίνμπεργκ.
Τη δεκαετία του 2000, πέραν των παραστάσεων του Θεάτρου Τέχνης, έπαιξε επίσης στα έργα "Οι Τρεις Αδερφές" του Α. Τσέχωφ σε σκηνοθεσία Ν. Μιλιβόγεβιτς, "Η Επιστροφή της Γηραιάς Κυρίας" του Φ. Ντύρενματ και "Ο Βυσσινόκηπος" του Άντον Τσέχωφ σε σκηνοθεσία Σ. Λιβαθινού και "Ο Θεός της Σφαγής" της Γ. Ρεζά.
Έπαιξε Αρχαία Τραγωδία ("Ορέστεια" το 1988, "Ηλέκτρα" το 1991 και το 2007, "Βάκχες" το 1993, "Οιδίπους επί Κολωνώ" το 2003) στην Επίδαυρο, το Ηρώδειο καθώς και στο εξωτερικό, συνεργαζόμενος με σημαντικούς σκηνοθέτες όπως ο Πήτερ Σταϊν και ο Σπύρος Ευαγγελάτος.
Το 1998 συμμετείχε στην παράσταση - αφιέρωμα στον μεγάλο ποιητή Γ. Σεφέρη "Όπου και να ταξιδέψω..." (στιγμές και μνήμες Γιώργου Σεφέρη), ενώ το 2003 συμμετείχε στη μουσική παράσταση - αφιέρωμα των μαθητών της σχολής του Θεάτρου Τέχνης στους Κ. Κουν και Μ. Χατζηδάκη "Ο Ύμνος στους Θεούς ας Πάει".
Φιλμογραφία
Αγάπη και θύελλα (1961) ...Δημήτρης
Ποια είναι η Μαργαρίτα (1961) ...Πέτρος Μπεζαντρής
Ηλέκτρα (1962) ...Ορέστης
Ο ανήφορος (1964)
Στη σκιά μιας άλλης (1964) ...Στέφανος
Εγκατάλειψη (1965)
Το μπλόκο (1965) ...Άρης
Με τη λάμψη στα μάτια (1966) ...Νικολός Ντάκας
Ο ζεστός μήνας Αύγουστος (1966)
Από τα Ιεροσόλυμα με αγάπη (1967)
Η ώρα της δικαιοσύνης (1967)
Κατάρα είναι ο χωρισμός (1967)
Ένα κορίτσι αλλιώτικο από τα άλλα (1968)
Καρδιά που λύγισε από τον πόνο (1968) ...Κώστας Βρανάς
Ο μεγάλος διχασμός (1968)
Αδυναμίες (1969) ...Στέφανος
Νυφοπάζαρο (1969)
Αγάπη για πάντα (1970) ...Δημήτρης
Αυτοί που μίλησαν με το θάνατο (1970)
Οι εγωιστές (1971)
Υποβρύχιο Παπανικολής (1971)
Αντάρτες των πόλεων (1972)
Το ευτυχισμένο πρόσωπο της Λεωνόρας (1982)
Υπόγεια διαδρομή (1983)
Ὀνειρα γλυκά (2002)
Σκλάβοι στα δεσμά τους (2008)
Πηγή: Βικιπαίδεια