Τα Εργαστήρια στην Χίου 53 και τα Πλατό στους Αγίους Αναργύρους
Το 1954 ο Φίνος μεταφέρει για τελευταία φορά την έδρα της εταιρείας του στο παλιό σαπουνοποιείο του Παπουτσάνη στην οδό Χίου 53, κοντά στον σταθμό Λαρίσης, όπου παραμένει έως σήμερα. Στο νεοκλασικό της οδού Χίου αναπτύσσονται, τα εργαστήρια από την εμφάνιση μέχρι την τελική κόπια (εμφανιστήρια, μοντάζ, μιξάζ κλπ.),τα γραφεία και ο σχεδιασμός παραγωγής της εταιρείας. Ο Φίνος Ταυτόχρονα αναζητά μεγαλύτερα πλατό αφού οι ανάγκες της παραγωγής αυξάνονται συνεχώς. Το πλατό ΑΤΛΑΝΤΙΣ όπως το είχαν ονομάσει επειδή ήταν δίπλα στο παλιό εργοστάσιο τσιμέντων ΑΤΛΑΝΤΙΣ, στην περιοχή Θυμαράκια της οδού Λιοσίων δεν ανταποκρίνεται πλέον στις ανάγκες της εταιρείας. Το 1958 ξεκινά η λειτουργία των ¨νέων¨ πλατό της εταιρείας στους Αγίους Αναργύρους στην περιοχή Μυκονιάτικα. Ήταν τα παλιά Βουστάσια του Ιωάννη Μέρλα. Η ανακατασκευή τους κράτησε περισσότερο από δύο χρόνια. Υπήρχαν δύο πλατό ένα μεγάλο και ένα μικρό καθώς και αποθήκη, ξυλουργείο καμαρίνια και ένας μεγάλος περίβολος που εξυπηρετούσε την δυνατότητα κατασκευής ντεκόρ πόλης, όπως συμβαίνει στην ταινία ¨Λόλα¨ όπου όλη η τρούμπα έχει κατασκευαστεί στον περίβολο των πλατό. Τα studio, ήταν κοντά στον αστικό ιστό και ταυτόχρονα απομονωμένα. Το μεγαλύτερο μέρος των ταινιών της ¨Χρυσής περιόδου¨ της εταιρείας γυρίστηκαν στα πλατό των Αγίων Αναργύρων. Όταν οι ταινίες ήταν πολλές και το γκρουπάρισμα ¨δεν έβγαινε¨ τότε χρησιμοποιούσαν και το στούντιο του Άνζερβου στην Φιλοθέη το οποίο κατεδαφίστηκε πριν το 2004 κι ήταν ένα από τα πρώτα στούντιο της χώρας με δάνειο από την εθνική τράπεζα.
Όλα αυτά μέχρι το 1970 όπου εγκαινιάστηκαν τα νέα στούντιο της εταιρείας στα Σπάτα(η φωτογραφία είναι από τα εγκαίνια με μεγάλες μορφές του Ελληνικού κινηματογράφου). Ένα μεγάλο όνειρο του Φίνου που σύμφωνα με συνεργάτες του ήθελε να φτιάξει μια ελληνική Cinecitta. Ο Φίνος έστειλε αρχιτέκτονα και συνεργάτες στην Cinecitta ώστε να πάρουν πληροφορίες για την κατασκευή των πλατό. Μπορεί κανείς να διακρίνει αρχιτεκτονικές ομοιότητες με τα πλατό της Cinecitta. Τα νέα στούντιο αποτελούνταν από δύο μεγάλα stages και όλους τους αναγκαίους χώρους ενός αντίστοιχου συγκροτήματος. Τη δεκαετία του 1970 θεωρούνταν από τα καλύτερα πλατό στην Ευρώπη. Κοινωνικοί και οικονομικοί λόγοι της εποχής με κυρίαρχη αιτία την ανάπτυξη της τηλεόρασης, καθώς και η αδυναμία του Φίνου να δημιουργήσει επιχειρηματικές συνεργασίες και να λειτουργήσει στο πνεύμα της "νεας εποχής¨ προκάλεσαν μεγάλη κρίση στην εγχώρια κινηματογραφική παραγωγή από την οποία η Φίνος Φίλμ χτυπήθηκε σοβαρά. Με τον θάνατο του ιδρυτή της το 1977 η εταιρεία ασχολήθηκε κυρίως με την ενοικίαση των ταινιών της και την εκμετάλλευση των πλατό, ώστε να αποπληρωθούν τα τεράστια χρέη. Τα studio της Φίνος Φιλμ στα Σπάτα, ακόμα και σήμερα συγκαταλέγονται στα μεγαλύτερα πλατό της χώρας και το μοναδικό κινηματογραφικό αρχιτεκτονικό δείγμα (μαζί με το studio Alfa στα Μελίσσια) μιας εταιρείας που λειτούργησε στο μοντέλο συγκεντρωτισμού της κινηματογραφικής παραγωγής, όπως και τα μεγάλα Αμερικανικά και Ευρωπαϊκά στούντιο από το 1930 έως της αρχές της δεκαετίας του 1960.
Μεγάλο το πλήθος των ηθοποιών που συνεργάστηκαν στις ταινίες όπως Αλέκος Αλεξανδράκης, Αλίκη Βουγιουκλάκη , Γεωργία Βασιλειάδου, Βασίλης Αυλωνίτης, Ανδρέας Μπάρκουλης, Γιάννης Βογιατζής, Γιάννης Γκιωνάκης, Γιώργος Πάντζας, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Ζωζώ Σαπουντζάκη, Ζωή Λάσκαρη, Θανάσης Βέγγος, Κώστας Βουτσάς, Κώστας Χατζηχρήστος, Λάμπρος Κωνσταντάρας, Μάρθα Καραγιάννη, Μάρω Κοντού, Μίμης Φωτόπουλος, Μπέτυ Αρβανίτη, Νίκος Κούρκουλος, Νίκος Ρίζος, Νίκος Σταυρίδης, Νόρα Βαλσάμη, Ντίνος Ηλιόπουλος, Ορέστης Μακρής, Παντελής Ζερβός, Ρένα Βλαχοπούλου, Σμαρούλα Γιούλη, Σπύρος Καλογήρου, Σωτήρης Μουστάκας, Τζένη Καρέζη, Κώστας Καζάκος, Χρήστος Τσαγανέας και άλλοι.
Βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
1960 Μανταλένα 3 βραβεία (σεναρίου, α’ γυναικείου ρόλου και β’ ανδρικού ρόλου)
1960 Το ποτάμι 2 βραβεία (σκηνοθεσίας και μουσικής)
1960 Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο (1959) Βραβείο καλύτερης ταινίας ρετροσπεκτίβας
1960 Αστέρω (1959) Συμμετοχή εκτός συναγωνισμού
1962 Ηλέκτρα 9 βραβεία (καλύτερης ταινίας μεγάλου μήκους, σκηνοθεσίας, α’ γυναικείου ρόλου, κριτικών καλύτερης ταινίας μεγάλου μήκους, κριτικών σκηνοθεσίας, κριτικών α’ γυναικείου ρόλου, κριτικών β’ γυναικείου ρόλου, κριτικών β’ ανδρικού ρόλου και κριτικών μουσικής)
1965 Ιστορία μιας ζωής Επίσημη συμμετοχή
1966 Στεφανία Συμμετοχή εκτός συναγωνισμού
1967 Πυρετός στην άσφαλτο 3 βραβεία (αρτιότερης παραγωγής, σκηνοθεσίας και α’ ανδρικού ρόλου)
1967 Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω Βραβείο μουσικής
1969 Πανικός Βραβείο μουσικής
1970 Αστραπόγιαννος 2 βραβεία (αρτιότερης παραγωγής και α’ ανδρικού ρόλου)
1971 Παπαφλέσσας 3 βραβεία (αρτιότερης παραγωγής, σκηνοθεσίας και τιμητική διάκριση για τα ντεκόρ και τα κοστούμια)
1971 Κατάχρησις εξουσίας Επίσημη συμμετοχή
1972 Ναι μεν αλλά.. 2 βραβεία (σεναρίου και τιμητική διάκριση για το μοντάζ)
1972 Η τελευταία άνοιξη Επίσημη συμμετοχή
1973 Ο βάλτος Τιμητική διάκριση φωτογραφίας
1974 Η δίκη των δικαστών 2 βραβεία (τιμητική διάκριση για το μακιγιάζ και κοινού χειρότερης ταινίας μεγάλου μήκους (είναι η μοναδική χρονιά που το κοινό έδωσε βραβείο χειρότερης ταινίας)
Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών
1950 Τελευταία αποστολή (1949) Επίσημη συμμετοχή
1952 Νεκρή πολιτεία (1951) Επίσημη συμμετοχή
1958 Το τελευταίο ψέμα Επίσημη συμμετοχή
1961 Μανταλένα (1960) Επίσημη συμμετοχή
1961 Η Αλίκη στο ναυτικό Ανεπίσημη συμμετοχή
1962 Ηλέκτρα 2 βραβεία (κινηματογραφικής μεταφοράς και ηχητικής επένδυσης)
1966 Το χώμα βάφτηκε κόκκινο (1965) Ανεπίσημη συμμετοχή
1967 Οι θαλασσιές οι χάντρες Ανεπίσημη συμμετοχή
Υποψηφιότητες στα Όσκαρ
1963 Ηλέκτρα (1962) Υποψήφιο για Oscar ξενόγλωσσης ταινίας
1966 Το χώμα βάφτηκε κόκκινο (1965) Υποψήφιο για Oscar ξενόγλωσσης ταινίας
Πηγή: Βικιπαίδεια