Ατάκες...

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Πήγαινε να πάρεις κρασί.
Νεαρός: Καλά. Τι βαράς ντε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Βαράω προκαταβολικά γιατί το ξέρω ότι θ΄ αργήσεις!
Νεαρός: Ε, τότε ν΄ αργήσω για να ΄μαι και ξοφλημένος!

----------

Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Δε μου λες; Εσύ θα άντεχες αν έβλεπες τη γυναίκα σου πάνω στο τραπέζι να χορεύει;
Βασίλης Αυλωνίτης: Τώρα, να σου πω... Εγώ θα άντεχα. Το τραπέζι δε θ΄ άντεχε, γιατί η κυρά Παναγιώτα είναι εκατόν είκοσι κιλά...

----------

Γιατρός: Βήξτε, παρακαλώ... Πιο δυνατά... Μα, πιο δυνατά, δεν έχετε δύναμη;
Κώστας Βουτσάς: Δύναμη έχω, γρίπη δεν έχω!

----------

(Μπαίνει ένας πελάτης στο κουρείο. Ο Βέγγος φοράει ένα φέσι)

Παναγιώτης Καραβουσιάνος: Αυτό το φέσι τι το φόρεσες;
Θανάσης Βέγγος: Δεν το φόρεσα εγώ. Εσύ μου το φόρεσες. Τρία χρόνια έχεις να με πληρώσεις...

----------

Ράφτης: [Μετράει] Μάλιστα. Μέση 52. Αν έχετε και στήθος 65...
Θανάσης Βέγγος: ...βγαίνω σταρ Ελλάς, ξέρω...

----------

Μπάτλερ: Μαθήματα αριστοκρατικής συμπεριφοράς: Θέλω να δω πως θα καθαρίσετε και θα φάτε τον αστακό.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί βρε παιδάκι μου με αρχίζεις από τα δύσκολα; Τον αστακό ούτε ο καρχαρίας δεν μπορεί να τον φάει. Φέρε μου ένα γιαούρτι με το κουτάλι να δεις για πότε το τρώω...

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι έγινε ρε Αντώνη; Τους πιάσατε στα πράσα;
Γιάννης Βογιατζής: Όχι κύριε υπομοίραρχε, στο κρεβάτι τους πιάσαμε!
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ολοτσίτσιδους ρε; Μπράβο ρε Αντώνη. Και εις ανώτερα.

----------

Ντίνος Ηλιόπουλος: Έχω μια συστατική επιστολή για να αναλάβω το ιδιαίτερο γραφείο του κύριου Φερέκη.
Άννα Κυριακού: Α, για ιδιαίτερος, ε; Και τι προσόντα έχετε;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Επιτρέψτε μου να συστηθώ. Θόδωρος Πάρλας, γνωστός ως Ψευτοθόδωρος.
Άννα Κυριακού: Μπα. Και καμαρώνετε, βλέπω!
Ντίνος Ηλιόπουλος: Μα είναι να μην καμαρώνω; Εγώ κυρία μου δεν έιμαι ένας τυχαίος ψεύτης όπως τόσοι και τόσοι άλλοι τίμιοι και ευυπόλυπτοι πολίτες. Εγώ είμαι ένας ψεύτης με ταλέντο.

----------

Άννα Κυριακού: Κι αφού τα καταφέρνατε τόσο καλά στην πατρίδα σας γιατί ήρθατε στην Αθήνα;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Οι φίλοι μου με φάγανε. Πήγαινε στην Αθήνα που έχουν πολύ μεγαλύτερη πέραση τα ψέματα για να προκόψεις!
Άννα Κυριακού: Κι έτσι ήρθατε στην Αθήνα!
Ντίνος Ηλιόπουλος: Ναι, μάλιστα. Πήγα κατ' ευθείαν σ' ένα φτασμένο πατριώτη μου αλλά αυτός δε με χρειάζεται.
Άννα Κυριακού: Γιατί;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Είναι δικηγόρος, είναι πιο ψεύτης κι από μένα!

----------

Ντίνος Ηλιόπουλος: Ήταν ψηλός, μετρίου αναστήματος, παχουλός πολύ... προς το αδύνατο, με μια μουστακάρα... να έτσι, ένα μουστακάκι...

----------

Θανάσης Βέγγος: Δεν έχετε τέλος πάντων κάτι; Κάνα μαχαίρι, κανά ξύλο, κάνα σίδερο;
Χλόη Λιάσκου: ...Σας έφερα το φαράσι!
Θανάσης Βέγγος: Τι να το κάνω το φαράσι; Κλέφτες είναι αυτοί, δεν είναι λεμονόκουπες!
Χλόη Λιάσκου: Ααα, ώστε δεν κάνει;
Θανάσης Βέγγος: Ε, πώς να κάνει; Εγώ πάω να μαλώσω! Δεν πάω να σκουπίσω!

----------

Γιώργος Κωσταντίνου: Για πρόσεξε κυρία Ελένη, εγώ είμαι παλάβρας. Σήμερα παντρευτήκα, σήμερα χωρίζω! Παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω!
Μάρω Κοντού: Άκου να σου πω Αντωνάκη! Αν έχεις υπόψη σου τη μέρα του γάμου μας, που πίστευα κι εγώ πως όλα θα αλλάξουν, να μου τη βγάλεις ξινή,  ε! τότε πάρε το καπελάκι σου κι ώρα καλή στην πρύμνη σου κι αέρα στα πανιά σου! (Του φοράει το καπέλο κολάρο)
Γιώργος Κωσταντίνου: Ααααα! Με καπέλωσε! Φεύγω...

----------

Γεωργία Βασιλειάδου: Ποιο δόντι σε πονάει;
Χωρικός: Ο κάτω δεξιός τραπεζίτης.
Γεωργία Βασιλειάδου: Εμ, βέβαια. Τραπεζίτης και αριστερός γίνεται;