Μεσολάβησε ένα διάστημα (1954-55) κατά το οποίο ίδρυσε μαζί με τον Τάκη Μηλιάδη και τη Νανά Σκιαδά το θίασο «Ελληνική Μουσική Κωμωδία», στον οποίο ανέβασε επιθεωρήσεις αλλά και έργα πρόζας, όπως η κωμωδία "Δέκα μέρες στο Παρίσι" (με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο το 1960). Διακρίθηκε ιδιαίτερα και για τις κινηματογραφικές του εμφανίσεις. Έπαιξε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη το 1950 στην ταινία του Νίκου Τσιφόρου Έλα στο θείο και συνέχισε να εμφανίζεται σε ταινίες του ίδιου (Η ωραία των Αθηνών, 1953), του Ορέστη Λάσκου (Η φτώχεια θέλει καλοπέραση, 1957, Φτωχαδάκια και λεφτάδες, 1960, Τρίτη και 13, 1963, Ο χαζομπαμπάς, 1967), του Πάνου Γλυκοφρύδη (Δουλειές με φούντες,1958), του Αλέκου Σακελλάριου (Τα κίτρινα γάντια , 1960), του Γρηγόρη Γρηγορίου (Διαβόλου κάλτσα, 1960), του Κώστα Ανδρίτσου (Ευτυχώς τρελάθηκα, 1961) και σε πολλές άλλες. Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει για τη συνεργασία του με την Ελένη Προκοπίου στις ταινίες Ο Παραγυιός μου ο ραλίστας και τα ομορφόπαιδα το έτος 1971, στις οποίες ο εν λόγω μεγάλος κωμικός έπαιζε ρόλους νευρικού ηλικιωμένου, που στο τέλος μαλάκωνε υπό την "πίεση" της όμορφης ηθοποιού και χορεύτριας.
Φιλμογραφία
Έλα στο θείο... (1950) (Αντώνης Ντούκουρας)
Η ωραία των Αθηνών (1954) (Κοσμάς Χλες)
Οι παπατζήδες (1954) (Βρασίδας)
Καταδικασμένη κι απ’ το παιδί της (1955) (Ρένος)
Γραφείο συνοικεσίων (1956) (Κοσμάς)
Μπαρμπα Γιάννης ο Κανατάς (1957) (Γιουρούκος)
Τζιπ περίπτερο κι αγάπη (1957) (Τάσος Καψουράς)
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση (1958) (Νικολάκης Πεταχτός)
Ανθισμένη αμυγδαλιά (1959) (Παναγιώτης)
Δουλειές με φούντες (1959) (Περικλής)
Οι δοσατζήδες (1959) (Γρηγόρης Πασπάτης)
Δύο χιλιάδες ναύτες κι ένα κορίτσι (1960) ((οπλονόμος))
Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλλήκαρα (1960) (Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου)
Σουσουράδα (1960)
Τα κίτρινα γάντια (1960) (Ορέστης Καλλιγαρίδης)
Διαβόλου κάλτσα (1961) (Θωμάς Σκαρμούτσος)
Ο παλικαράς (1961) (Νικήτας Πορφύρης)
Φτωχαδάκια και λεφτάδες (1961) (Τεό Νταλέκης)
Δέκα μέρες στο Παρίσι (1962) (Βάσος)
Κορόιδο γαμπρέ (1962) (Σαράντης Διαμαντόπουλος)
Ο γαμπρός μου, ο δικηγόρος! (1962) (Μελέτης Καψομανώλης)
Ο Σταμάτης και ο Γρηγόρης (1962) (Γρηγόρης Γοργότσης)
7 μέρες ψέματα (1963) (Λουκάς)
Ζητείται τίμιος (1963) (Δημήτρης Γιαννόπουλος)
Τρίτη και 13 (1963) (Κοσμάς Καλογιάννης)
Εξωτικές βιταμίνες (1964) (Πέτρος Κανάκης)
Κόσμος και κοσμάκης (1964) (Αντώνης Καρτελής)
Ο λαγοπόδαρος (1964) (Πέτρος Πελέκης)
Μπετόβεν και μπουζούκι (1965) (Ι. Ντολτσέτος)
Υιέ μου... υιέ μου... (1965) (Τρύφωνας Μαυρογιάννης)
Φτωχό μου σπουργιτάκι (1965) (Παρασκευόπουλος)
Εισπράκτωρ 007 (1966) (Ξενοφών Τσιγκενές)
Ευτυχώς... τρελάθηκα! (1966) (Χαρίλαος Μαραζιώτης)
Ο εξυπνάκιας (1966) (Σωκράτης Πανάς)
Η παιχνιδιάρα (1967) (Σταμάτης Σταματίου)
Ο ανακατωσούρας (1967) (Λάζαρος)
Ο χαζομπαμπάς (1967) (Χαράλαμπος Νούφαρος)
Ο πιο καλός ο μαθητής (1968) (Αρίσταρχος Κατσιμπίχας)
3 τρελλοί για δέσιμο (1969) ((καπετάν) Παναγής Αντζουλάτος)
Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του (1969) (Κυριακούλης Κατσαφάδος)
Ξύπνα καϋμένε Περικλή (1969) (Περικλής Δημητρακάς)
Ο θαυματοποιός (1969) (Σαράντος)
Το αφεντικό μου ήταν κορόιδο!!. (1969) (Χαράλαμπος Κουφός)
Αριστοτέλης ο επιπόλαιος (1970) (Αριστοτέλης Κολοκυθάς / Βαγγέλης Κολοκυθάς)
Ο ξεροκέφαλος (1970) (Νίκος Σταρόπουλος)
Οι 3 ψεύτες (1970) (Ευγένιος / Ισίδωρος / Κλεονίκη)
Οι 4 άσσοι (1970) (Παντελής Ματσούκας)
Δύο μοντέρνοι γλετζέδες (1971) (Πολύδωρος)
Τα ομορφόπαιδα!.. (1971) (Αρίστος Μερτζεσόλης)
Ο άνθρωπος ρολόι (1972) (Οδυσσέας Ακριβός)
Ο θείος μου ο Ιπποκράτης (1972) (Ιπποκράτης Καραγκιαούρης)
Πηγή : Βικιπαίδεια